Details

Written by Admin-WFD

Published: 26 May 2019

Zondag 26 mei 2019

Rustdag in Mouzay in Maison Les Beaux Arts

Geen gepak, gewoon op ons gemak het ontbijt nuttigen dat Lisa had klaargemaakt, wandeling gemaakt met de kleinkinderen en Famke, Priscilla en kindjes uitgezwaaid, geluncht in de tuin, verslag geschreven, videootje gemaakt, de gisteren bestelde pizza’s genuttigd (die ze gelukkig konden brengen) en op tijd gaan slapen voor weer een week van fietsen, fietsen en fietsen.

We moeten nog 11 etappes rijden, dus wellicht komen we rond 7 of 8 juni in Makkum aan. Veel zal ook afhangen van het weer. Morgen en dinsdag wordt er wel weer regen verwacht.

Details

Written by Admin-WFD

Published: 26 May 2019

Zaterdag 25 mei 2019

Traject: Verdun – Mouzay

Afstand: 53,81km

Tijd: 3h 27min

Voor het eerst ontbijt op de kamer, niet geserveerd hoor, maar zelf meegebracht. Konden we in alle rust eten wat we zelf lekker vonden. Twee trappen af met de tassen, hotel betaald, fietsen gepakt en hup op weg. O nee, de nieuwe Garmin van Kees lijkt de geest gegeven te hebben. Scherm licht niet op, batterij misschien? Reserve batterij aangesloten, maar nog steeds geen leven. Balen dus en de vertraging van een 20/30 minuten zou ons opspelen, maar daar later meer over. Dan maar met de oude Garmin op weg, maar die was nog niet geprogrammeerd voor de tocht van vandaag. Omdat we de eerste 20km langs een fietspad langs een kanaal zouden rijden, dat maar even voor lief genomen. Kees kan altijd later het adres van het hotel intikken. 

Een mooie route, veel koolzaad langs het fietspad, die voor de eerste 10km geplaveid is met asfalt, daarna hard zand/grind. Vooral de rust van dit deel en de vele vogels die we hoorden zingen, maakte de tocht tot een plezierige rit.

Na de lunch voor de eerste keer “life tracking” van Kees zijn achterlicht aangezet, zodat iemand ons kon volgen op Internet. Waarom? Dat hoor je zo. Die vertraagde start, zorgde er voor dat we 10km voor de bestemming een stortbui over ons heen kregen. Gelukkig dat er een bushokje was, waar we konden schuilen. Weer verder maar bij Dun-sur-Meuse kwamen we voor de tweede keer in een stortbui terecht, helaas geen bushokje, maar een portiekje en een luifel brachten uitkomst voor ons, maar niet voor de fietsen en tassen, die zeiknat werden.

Op de regenradar zag Kees dat het over 15minuten droog zo worden, maar dat er bij Mouzay over ruim een half uur de derde stortbui aankwam. Dus zo hard mogelijk, gelukkig over een recht weg zonder klim, naar Mouzay gescheurd en voor de bui aangekomen.

Waarom dat “life tracking”? Priscilla en haar kinderen Matthieu en Elyne hadden als verrassing voor de Franse Moederdag van morgen, besloten om naar Mouzay te komen. Kees wist ervan en had de B&B geregeld, maar voor moeder Jenny was het een complete verrassing!

Wat ook een verrassing was, was dat vlak daarna die 3^de stortbui losbarstte en dat de eigenaar van de B&B pas over 20 minuten thuis zou komen. Dus voor de 3^de keer beetje schuilen tegen de staldeuren en met paraplu’s van Priscilla ons zo goed mogelijk droog te houden.

We waren allemaal onder de indruk van deze B&B, een bijna kasteeltje van een huis, met prachtige kamers, muren van ruwe stenen, houten plafonds, tegels en hout op de vloeren en een zeer charmante gastvrouw Lisa. Een aanrader waar we serieus aan denken er ooit nog eens terug te komen.

De regen bleef, maar we zijn nauwelijks nat geworden, want Priscilla nam ons mee naar Stenay, waar we het bier museum bezochten, van drie verschillende biertjes geproefd hebben, inkopen gedaan voor de rustdag en in een fijn restaurant met zijn vijven de dag vervolmaakt. Voorwaar een mooie dag, met allerlei verrassingen en ruim 50km dichter bij ons doel Makkum.

Details

Written by Admin-WFD

Published: 26 May 2019

Vrijdag 24 mei 2019

Traject: Commercy – Verdun

Afstand: 57,76km

Tijd: 3h 38min

Het ontbijt in dit hotel is in hoofdletters, VOORTREFFELIJK! Wat een verschil met twee dagen geleden. Jammer dat de eigenaar niet echt een persoon is waar je eenvoudig contact mee maakt, maar ja, we hebben heerlijk geslapen en dus heerlijk ontbeten. Dan neem je zo’n persoon maar op de koop toe.

Het eerste stuk van onze route ging langs het kanaal d’Est, heerlijk om geen auto’s om je heen te hebben. Leuk ook om er vlak naast en spoorlijn te vinden, waar regelmatig goederentreinen langs reden die ons begroeten met een luid getoeter. Gezellig om zo contact te hebben.

Het pad hield helaas op, dus over niet al te drukke D weggetjes verder gegaan. Jeetje, een flinke klim, en wat zagen we, een fietser met bagage die die klim aan het lopen was! Onze eer te na, wij gaan tot het gaatje, al was de klim wel weer 8%! Niet te geloven, hij heeft een fiets met elektrische trap ondersteuning! Even later kwam hij ons voorbij en gedurende enige tijd hebben we min of meer samen opgefietst. Het bleek een Duitser te zijn uit Aken, die tot Venlo de Maasroute ging rijden. Volgens hem kon hij makkelijk 100km ver komen per dag.

Even later, bij Ailly sur Meuse, hebben we besloten om niet de wat steile klim door het dorp te nemen, maar rechtdoor te gaan en over een beetje drukke D weg in St. Mihiel te komen. Daar waren volop winkeltjes, dus bij de bakker ons broodje voor de middag gescoord en die bij Bannoncourt opgepeuzeld.

Even later een prachtig kasteel langs de weg bij Acnemont. Later gekeken wat een kamer daar kost, maar dat was op Booking.com niet te vinden. Hors category!

Het was nog maar een klein stukje tot Verdun, dus daar kwamen we te vroeg aan bij het hotel, waarvan de receptie pas om 15:00 openging. Fijn hotelletje, dicht bij het centrum, dus na de plichtplegingen van wassen van onszelf en de kleren, langs de Maas op een terrasje van de stad genoten. Er liggen veel mooie plezierbootjes hier, behoorlijk wat met een Nederlandse vlag, waarvan de eigenaar heerlijk op zijn gemak zat uit te buiken!

In de buurt van het hotel een Chinees restaurant geprobeerd, waar ze een buffet hebben. Jeetje, wat een heerlijk eten en ook fijn dat we nu eens iets anders hadden dan het geijkte Franse menu. We kregen ook de traditionele drank na afloop met de foto’s van een naakte vrouw en een naakte man als je diep in het glaasje keek. Lang gelden dat Kees dat had meegemaakt, en volgens Jenny had ze dat nog nooit gezien.