Maandag 20 mei 2019

Traject: Pontailler-sur-Saône – Langres

Afstand:79,71km

Tijd: 5h 52min

Op tijd op, eerst maar eens kijken naar het weer. Wel wat veel bewolking, beetje donker hier en daar, en de meteo zegt, regenbuien vandaag. Toch maar en route, beetje huisje opgeruimd, erg enthousiast om het heel netjes achter te laten waren we niet, het ziet er enigszins afgeleefd uit. De kampbeheerder vertelde ons dat er voor alles wat er opgeknapt moet worden, het voltallige gemeentebestuur akkoord moet zijn. Niet eenvoudig om zo de zaak op orde te houden lijkt ons.

Vandaag dus langs het kanaal tot Langres, een flink stuk, maar redelijk vlak tot zo’n 15km vanaf Langres. Eerst nog een stukje Saône, en toen noordwaarts langs het kanaal. De jaagpaden zijn zogoed als allemaal van asfalt voorzien, maar hier en daar steken er wel heel erg veel graspollen door het asfalt. Vooral met het karretje wordt dat wat hobbelig. 

Een aantal leuke dingen meegemaakt tijdens de rit lang het kanaal:

• Een reiger bleef heel rustig langs het jaagpad zitten tot Kees hem/haar uitvoerig gefotografeerd en gefilmd had.
• Er zwom een hertje in het kanaal en die sprong vlak voor Kees zijn camera uit het water. Mega shot!
• Er zat een bootje vast in een van de 43 sluisjes. Er moest een sluiswachter bijkomen om die te bevrijden. Let wel, er zijn geen 43 sluiswachters meer, de boten krijgen een afstandsbediening mee, en doen zelf de sluizen open en dicht.
• Die sluiswachter bleef een tijdje met ons praten. Hij legt met zijn auto soms wel 200km op een dag af om gestrande bootjes te helpen. Sommige sluiswachters huisjes zijn nog bewoond, maar de meesten zijn vervallen en verlaten.
• In een van de sluizen lag een boot waar een Amerikaanse en een Nederlandse vlag op stond. Een Amerikaans echtpaar en een Nederlandse man, waren onderweg van Dordrecht naar Marseille. Je moet geduld hebben in al de sluisjes! Soms liggen ze een paar honderd meter uit elkaar.
• Een mega project dit kanaal, wij gingen vanaf de Saône tot onder aan Langres, ruim 100 meter omhoog. Al dat water wordt vanaf kunstmatige meren (vooral bij Langres), naar het kanaal gevoerd. Wat een klus, en dan te denken dat dit tussen 1880 en 1907 gebouwd is.

Het laatste stukje naar boven bij Langres, was nog best wel pittig. Famke uit de kar gehaald en aan de riem naast Kees zijn fiets laten lopen, het werd soms wat te moeilijk om de helling met bagage en kar te nemen. Famke heeft daar denken we geen probleem mee, kan ze lekker haar poten strekken!

Het werd minder weer, mistig, winderig en beetje nat. Maar we waren er bijna, we werden hartelijk welkom geheten door Jean-Marc, die al lang in hotel  Cheval Blanc werkt, waar we al jaren komen op weg naar of van Nederland. Even later kwam de eigenaar Yves ons ook welkom heten en namen we een drankje met hem op zijn verjaardag morgen. Maar Kees had daarvoor ook een ander plan, een flesje champagne uit de minibar, geen wonder dat hij in het bad lag te slapen daarna.

Heerlijk gegeten en daarna nog even Pauw gekeken, de speciale uitzending over het winnen van het Eurosongfestival! WE hebben het weer goed gedaan na 44 jaar!