Details

Geschreven door Admin-WFD

Gepubliceerd: 16 mei 2019

Dinsdag 14 mei 2019

Niet gefietst, Kees eerst naar Avignon met een taxi, nadat hij eerst tijdens de wandeling met Famke zijn fietsbril verloor! Niet meer gevonden tussen het hoge gras. Het bestelbusje was een beetje groot, kleine hadden ze niet beschikbaar. Het ontlokte de eigenaar van het hotel de opmerking “wilt u het bed van de kamer ook meenemen?” Nee, maar zou een optie zijn, dan hebben we gelijk onze eerste campingcar!

Rond 11uur en route, en rond 2 uur in Lyon, bus voor de deur (die nam bijna de hele plaats voor hotelgasten in!), uitladen van tassen en daarna de fietsen naar de garage in de kelder. Dat gaf wat problemen, de deur ging met de code niet open. Deed Kees iets verkeerd? We zullen het nooit weten, maar wel dat het stress level van mensen in een grote stad, behoorlijk hoger is dan op het platteland. Zowel de bestuurder van de auto die naar binnen wilde, als de receptioniste ging van code geel naar code rood  binnen  30 seconden.

All is well when end is well, heerlijk gegeten in een Pizzeria om de hoek (“Weet je de weg terug nog Kees”) en op tijd naar bed, we willen morgen lekker stukje fietsen en de wind waait nog wel met kracht 4. Enfin, da’s niks als je 7/8 gehad hebt toch?

Details

Geschreven door Kees Vonk

Gepubliceerd: 13 mei 2019

Zondag 12 mei 2019

Traject: Arles - Montfrin

Afstand: 35,56

Tijd: 3h 33min

Vanmorgen bleek dat de computers van het hotel uitgevallen waren, dat gaf wat vertraging, dus we ging pas om 9:00 uur weg. i.v.m. de mistral wilden we eigenlijk vroeger. Enfin, wel lol gehad met Chinezen die er in overvloed in het hotel waren. Jenny stond te “praten” met een oudere, Chinese mijnheer, die geïnteresseerd was in onze tocht ( en Jenny natuurlijk) en die net zo oud was als zij.

Na eerst een beetje gedwaald te hebben om de juiste weg uit de stad te vinden, kwamen we buiten Arles en toen wisten we dat het een heftige tocht zou worden! Ontzettend veel wind, maar vooral vlagen, zodat je af en toe van rechts naar links werd gegooid, of andersom! Gelukkig namen we kleine weggetjes met weinig verkeer. In  Beaucaire gestopt, Jenny werd bij een kruispunt door de wind tegen de kant geduwd en moest met behulp van Kees van de fiets stappen. Tijd voor een terrasje dus met een kopje vervein om bij te komen.

Na Beaucaire ging het iets beter, we reden toen over een fietspad waar we meer beschutting hadden. Het fietspad gaat over een oude spoorlijn en 1 keer door een tunneltje, waar het zo mogelijk nog harder woei dan daarbuiten. Wel leuk, in de tunnel wordt je door een soort lichtshow begeleidt.

Toen nog even naar boven, de laatste 400 meter te voet, te steil met bagage en karretje met Famke en vlagen wind op de koop toe.  We werden hartelijk welkom geheten door de eigenaar Christian van de B&B, hebben een lekker bed, goede douche, maar….. vanavond zijn in de buurt alle restaurants dicht. Dat werd als volgt opgelost,  Christian prepareerde een lekker maaltijd, samen met zijn moeder, salade, paté, kip en mandarijntje toe. Dat was beter dan een een Oudegem pizza die we misschien in een lokale bar hadden kunnen bestellen. Enfin, einde van een mooie dag en Christian is onze held, goede plek om te vertoeven, we zullen hem de hemel in prijzen op Booking.com.

Details

Geschreven door Kees Vonk

Gepubliceerd: 13 mei 2019

Zaterdag 11 mei 2019

Traject: Saint Martin de Crau - Arles

Afstand: 32,91 km

Tijd: 2h17m

Druk vanmorgen bij het ontbijt, een mengelmoes van Italiaans en Spaans, met een beetje Frans ertussendoor. Fietsen opgeladen, zoals gisteren en hup, op weg naar Arles. Niet via de kortste weg, dan hadden we weer veel verkeer gehad. We wilden ook ergens de Via Rhôna oppikken die ons naar Lyon moet brengen.

Bij een plaatsje, zeg maar gehucht dat Dynamite heet, reden we verkeerd, en kwamen we op een weggetje waar les gegeven werd aan motorrijders. Nu wisten we waarom dat plaatsje zo heet, de instructeur was witheet, dat we daar reden en was zelfs met sussende woorden niet tot bedaren te brengen. Gauw omgekeerd dus!

En ja hoor, daar vonden we het eerste bordje met Via Rhôna, een fantastisch fietspad langs een zijkanaal van de hoofdrivier. En ja hoor, daar kwamen twee fietskampeerders aan. Famke hadden we los laten lopen, dus dat was de aanleiding dat we even stopten om ervaringen uit te wisselen. Zij waren al enige tijd onderweg en zouden die dag aan de monding van de rivier aankomen en de volgende dag weer terug fietsen aan Arles.

Eureka! Kees kreeg (eindelijk) door hoe zijn nieuwe GPS het traject goed kon weergeven, erg blij, want dat duurde toch even voor hij dit apparaat de baas werd! Zal de leeftijd wel zijn!

En daar is ie dan de Brug van van Gogh. Uiteraard stoppen dus en foto’s maken. Maar wat kwam daar aan, ook een fietser met een karretje? Ja, maar daar zaten zijn spullen in, en de fiets is van het jaar nul, karretje bijna! Een clochard op een fiets, hoe vindt je zoiets! Hij wilde graag met ons praten, want hij had heel veel te vertellen, vooral over alle zaken in de wereld waarvan hij vindt dat die helemaal verkeerd zijn. Even leuk, maar het duurde wel wat lang. Dat kwam ook omdat een andere fietser, pal voor onze neus zijn ketting brak en Kees hem daarbij kon helpen. Die hielp ons om in Langres ons hotel te vinden. Dat bleek niet de Ibis te zijn die we gereserveerd hadden, maar uiteindelijk zijn we toch daar gaan slapen. Jenny vond de kamers in het vorige Ibis hotel toch een beetje te veel op een tent lijken, je kon je kont niet keren!  Zoals ze in Frankrijk zeggen “la femme as toujours raison”!