Details

Geschreven door Admin-WFD

Gepubliceerd: 26 mei 2019

Donderdag 23 mei 2019

Traject:   Maxey-sur-Vaise – Commercy

Afstand: 39,33km

Tijd: 2h35min

Christine, onze gastvrouw, heeft gisteravond een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt, salade vooraf, een hartige taart met spinazie en zalm, kaas toe, en een cake die ze speciaal gebakken heeft met olijfolie I.v.m. de allergie van Jenny. Voorwaar een perfecte, lieve gastvrouw. Ze houdt, net al wij, van gezonde dingen en ze wil ook zuinig omgaan met zaken als energie, weggooien van eten, etc. Ze doet ook aan yoga, Reiki en vooral het respecteren van elkaar.  Dus genoeg stof om te praten en het klikte heel erg goed tussen ons. Sinds een paar jaar is ze met ziekteverlof, nadat ze lang in de verpleging gewerkt heeft, veel op een afdeling voor kinderen die een ongeneeslijke ziekte hebben. Alweer een raakvlak met Jenny’s verleden als verpleegster in een tehuis voor geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen.

We kwamen dus eigenlijk de vandaag bijna niet weg. Nu hadden we geen haast, er stond een korte trip naar Commercy op het programma, waar we na een heerlijke tocht al heel vroeg in de middag aankwamen. We hebben nu de Maasroute weer opgezocht, in het begin wel wat klimmetjes, maar niet al te hevig. Vanaf Saint Germaine sur Meuse waren er twee optie, de langere vlakke en de kortere met een klimmetje erin. Jullie mogen raden welke we namen!

Onderweg nog een paar fietskampeerders tegengekomen, Kees gokte dat er twee op een terrasje Nederlanders waren, dus “Goeie reis” geroepen, en ja hoor, Nederlanders!

Zoals gezegd, vroeg in Commercy, na een lunch langs het Canal d’Est waar er rotzooi op de picknicktafel achtergebleven was (geen vuilnisbak), aangekomen bij het hotel. De baas hier was “not amused” dat we zo vroeg al op de stoep stonden. Jammer dan, wij konden lekker de middag gebruiken om kleren uit te wassen en in de zon te laten drogen, en we hebben een wandeling door het stadje gemaakt, waar veel oude gebouwen te bewonderen zijn. Natuurlijk het kasteel Stanislas, maar ook andere. Leuk stadje, maar voor fietsers die de kalme weggetjes opzoeken, wel een beetje druk.

Op deze voor ons speciale dag, waar we elkaar 51 jaar geleden voor het eerst ontmoette, hebben we een toast op een terras bij de Place Charles de Gaulle op elkaar uitgebracht en ons verwonderd over het flink aantal rokers om ons heen.

Ons feestdiner hebben vlak bij het kasteel Stanislas genuttigd. Het werd een gezellig diner in een restaurant dat Fer de Cheval heet. Dat is de naam van het plein voor het kasteel, in de. IRM van, juist, een hoefijzer!

Details

Geschreven door Admin-WFD

Gepubliceerd: 22 mei 2019

Woensdag 22 mei 2019

Traject: Bourg St Marie – Maxey-sur-Vaise

Afstand: 48,14km

3h 30min

Wat een slecht Frans ontbijt, croissantjes en twee kleine witte bolletjes! Thee lauw, en een klein potje met jam! Durfen ze hier 15euro voor 2 personen voor te vragen. Schande, gaat zeker op Booking.com vermeld worden. Enfin, gelukkig hadden we zelf nog wat meer beleg en na lang aandringen kwam er nog wat stokbrood. Fietsers hebben natuurlijk was calorieën nodig nietwaar?

Besloten over de wat drukkere D weg te rijden, de Maasroute ging over een berg met 7 tot 8%, en dat vonden we iets te heftig! Hoe dat afgelopen is horen jullie zo.

Het weer was fantastisch, ’s morgens bijna geen wind en zon met wolken. Tot Neufchateau niet te veel te melden, behalve dan dat Famke het niet accepteerde dat Jenny vooruit fietste, ze bleef maar joelen tot Kees Jenny ingehaald had. Ietsje verder rook ze kennelijk een kat of zo en probeerde ze eruit te springen. Ze zit vast, maar haar voorpoten zaten wel op de grond tussen de fiets en het karretje! Gelukkig gauw gestopt, boos geworden en de bevestiging wat ingekort om dit te voorkomen.

Famke kijkt ook steeds achterom als Jenny achter Kees fietst, dat vind Jenny natuurlijk heel aandoenlijk.

In Neufchateau  was het druk. Wel een heel mooi gekleurde olifant gezien, Jenny was er weg van. Nog brood gekocht en appels etc en door naar een picknickplek die gauw gevonden was. Kees had een potje gedroogde tomaten in olijfolie gescoord, die is lekker helemaal opgegaan. Heerlijk!

Bij Domremy Le Pucelle de kathedraal met het standbeeld van Jeanne d’Arc bewonderd, ze is in de plaats onder de kerk geboren.

We dachten dus dat we een minder steile weg zouden hebben, maar niets was minder waar, vandaag totaal 338m geklommen met een steil stukje van 9%! Morgen toch maar weer de Maasroute opzoeken.

De planning was om tot Vaucouleurs te gaan, daar is een hotel, maar die accepteerde honden niet. Wel contact gehad met een airB&B, maar niet zeker of we daar met 2 mensen terecht konden. Bij Maxey-sur-Vaise besloten we niet de D weg te nemen, maar door het dorp te gaan. Toen we er bijna uit waren, zagen we een vrouw in haar tuin aan het werk. “Madam, Il-y-a une chambre d’hote ici?” “Oui, c’est chez moi!” Wat een mazzel, dus gestopt, lekker gekletst over alles en nog wat en thee gedronken in de tuin. Ze kookte ook nog voor ons!

Details

Geschreven door Admin-WFD

Gepubliceerd: 22 mei 2019

Dinsdag 21 mei 2019

Traject: Langres -  Bourg Saint-Marie

Afstand: 72,28km

Tijd: 5h 15min

Eerst even uitslapen, dus pas om 10 uur op pad. Eerst nog een klein ongelukje van Famke. Kennelijk was haar blaas zo vol, dat ze het nodig vond om op de trappen van het hotel al haar plasje te doen! Kees niet echt gelukkig, maar Yves vond het geen probleem en gooide er een emmer water overheen.

Jenny had genoeg inspiratie om een Frans gedichtje voor Yves zijn 60^ste verjaardag te schrijven en dat hem als cadeautje aan te bieden. Hij werd er verlegen van!

Afscheid van Jean-Marc, nog even een enveloppe gepost met de route beschrijving die we niet meer nodig hebben (scheelt weer 500gram!) en lekker afdalen naar onze route, de Maasroute.

Veel glooiend terrein, dus dan weer klimmen en dan weer afdalen. Soms pittige klimmetjes, kort, maar hevig, tot 8%. Zweten dus, ja, want het weer was een stuk warmer dan gisteren, rond de 20 graden. Gisteren kwam het kwik niet boven de 12 graden uit.

Bij de bron van de Maas gepicknickt, leuk om te zien hoe zo’n klein stroompje uiteindelijk de grote rivier wordt die Nederland binnen komt.

Het plan was om zo’n 50 km te fietsen, maar met al die kronkels van de Maasroute, werden het er uiteindelijk dus meer dan 72! Eenvoudig hoteletje gevonden, lekkere forel gegeten en dat was het dan wel voor vandaag.

Details

Geschreven door Admin-WFD

Gepubliceerd: 22 mei 2019

Maandag 20 mei 2019

Traject: Pontailler-sur-Saône – Langres

Afstand:79,71km

Tijd: 5h 52min

Op tijd op, eerst maar eens kijken naar het weer. Wel wat veel bewolking, beetje donker hier en daar, en de meteo zegt, regenbuien vandaag. Toch maar en route, beetje huisje opgeruimd, erg enthousiast om het heel netjes achter te laten waren we niet, het ziet er enigszins afgeleefd uit. De kampbeheerder vertelde ons dat er voor alles wat er opgeknapt moet worden, het voltallige gemeentebestuur akkoord moet zijn. Niet eenvoudig om zo de zaak op orde te houden lijkt ons.

Vandaag dus langs het kanaal tot Langres, een flink stuk, maar redelijk vlak tot zo’n 15km vanaf Langres. Eerst nog een stukje Saône, en toen noordwaarts langs het kanaal. De jaagpaden zijn zogoed als allemaal van asfalt voorzien, maar hier en daar steken er wel heel erg veel graspollen door het asfalt. Vooral met het karretje wordt dat wat hobbelig. 

Een aantal leuke dingen meegemaakt tijdens de rit lang het kanaal:

• Een reiger bleef heel rustig langs het jaagpad zitten tot Kees hem/haar uitvoerig gefotografeerd en gefilmd had.
• Er zwom een hertje in het kanaal en die sprong vlak voor Kees zijn camera uit het water. Mega shot!
• Er zat een bootje vast in een van de 43 sluisjes. Er moest een sluiswachter bijkomen om die te bevrijden. Let wel, er zijn geen 43 sluiswachters meer, de boten krijgen een afstandsbediening mee, en doen zelf de sluizen open en dicht.
• Die sluiswachter bleef een tijdje met ons praten. Hij legt met zijn auto soms wel 200km op een dag af om gestrande bootjes te helpen. Sommige sluiswachters huisjes zijn nog bewoond, maar de meesten zijn vervallen en verlaten.
• In een van de sluizen lag een boot waar een Amerikaanse en een Nederlandse vlag op stond. Een Amerikaans echtpaar en een Nederlandse man, waren onderweg van Dordrecht naar Marseille. Je moet geduld hebben in al de sluisjes! Soms liggen ze een paar honderd meter uit elkaar.
• Een mega project dit kanaal, wij gingen vanaf de Saône tot onder aan Langres, ruim 100 meter omhoog. Al dat water wordt vanaf kunstmatige meren (vooral bij Langres), naar het kanaal gevoerd. Wat een klus, en dan te denken dat dit tussen 1880 en 1907 gebouwd is.

Het laatste stukje naar boven bij Langres, was nog best wel pittig. Famke uit de kar gehaald en aan de riem naast Kees zijn fiets laten lopen, het werd soms wat te moeilijk om de helling met bagage en kar te nemen. Famke heeft daar denken we geen probleem mee, kan ze lekker haar poten strekken!

Het werd minder weer, mistig, winderig en beetje nat. Maar we waren er bijna, we werden hartelijk welkom geheten door Jean-Marc, die al lang in hotel  Cheval Blanc werkt, waar we al jaren komen op weg naar of van Nederland. Even later kwam de eigenaar Yves ons ook welkom heten en namen we een drankje met hem op zijn verjaardag morgen. Maar Kees had daarvoor ook een ander plan, een flesje champagne uit de minibar, geen wonder dat hij in het bad lag te slapen daarna.

Heerlijk gegeten en daarna nog even Pauw gekeken, de speciale uitzending over het winnen van het Eurosongfestival! WE hebben het weer goed gedaan na 44 jaar!